olej, tektura, 49,5 × 69,5 cm
sygn. po prawej: a. Karpiński
na odwrocie dwukrotnie odbita autorska pieczęć: A. KARPIŃSKI |Kraków, ul. Floriańska 19 oraz opis: mal. A. Karpiński
„Martwa natura z zegarem to zapewne fragment wnętrza mieszkania Karpińskiego na ulicy Floriańskiej 18 w Krakowie. Jak wspominał artysta […] wszystkie te obrazy swego czasu miały amatorów, nie sprzedałem ich jednak, mimo że robiąc to uniknąłbym nieraz kłopotów finansowych. Byłem bardzo przywiązany do mego mieszkania, mimo że było ruderą, a pracownią więcej niż kiepską. Cieszyłem się, ze mam na ścianach moje obrazy i antyczne umeblowanie (Alfons Karpiński, Wspomnienia artysty, przechowywane w bibliotece Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, maszynopis 1950 rok, s. 27.) Jak pisał F. Klein: Artysta potrafił tchnąć życie w martwe, nieistotne szczegóły codziennego życia, na pozór nic a tymczasem wszystko razem tworzy śliczną harmonię (...) jest to cechą Karpińskiego, że umie z takich np. obojętnych nieraz okruchów wydobyć nowe, ciche życie”
(w: F. Klein, Sylwetki artystyczne. Alfons Karpiński, Tęcza, z.17, Kraków 1928).
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
W latach 1891–1899 studiował w krakowskiej SSP u F. Cynka, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza i L. Wyczółkowskiego oraz A. Ažbégo w Monachium (1903 r.). W latach 1904–1907 kontynuował naukę w ASP w Wiedniu u K. Pochwalskiego, następnie, w latach 1908–12, w Paryżu w Akadémie Willi oraz w 1922 r. w Akadémie Colarossi. Podróżował do Włoch, Londynu i Budapesztu. Osiadł w Krakowie. Od 1899 r. systematycznie brał udział w wystawach krakowskiego TPSP, którego w latach 1918–27 był wiceprezesem. Ponadto wystawiał w warszawskim TZSP i IPS oraz wielokrotnie za granicą, m.in. w Monachium, Rzymie, Brukseli, Amsterdamie, Buffalo i Nowym Jorku. Indywidualne pokazy twórczości artysty miały miejsce w Krakowie, Lwowie i Poznaniu. We wczesnym okresie malował pejzaże, widoki ulic, z czasem jego domeną stały się wizerunki kobiet, akty oraz przedstawienia kwiatów w wazonie, umieszczone często we fragmentarycznie ukazanych wnętrzach salonu, malowane drobnymi pociągnięciami pędzla, miękko nakładaną plamą barwną. Stosowane przez Karpińskiego środki wyrazu, m.in. rozproszone światło, rozmyty kontur, zgaszone kolory wzmagają nastrój melancholii, emanujący z jego prac.