Alfred Wierusz-Kowalski (1849 Suwałki - 1915 Monachium)

Przed karczmą, przed 1883

olej, płótno dublowane, 101 × 68 cm
sygn. l. d.: A. Wierusz-Kowalski
Reprodukowany:
E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski, Suwałki 2017, s. 44 [poz. kat. 42]

Praca stanowi studium do obrazu Jesienią/Bryczka na wiejskiej drodze (olej, płótno, 90 × 70 cm, wł. Prywatna). Przedstawiona postać była również powielona na późniejszym chronologicznie obrazie Konie odpoczywające na ulicy (po 1883 r., olej, płótno, 37,5 × 43 cm, wł. Prywatna).

"Alfred Wierusz-Kowalski wielokrotnie sięgał po tematy, dla których tłem mógł uczynić miasteczko pozbawione urody, uporządkowania, czy zasobności. To, co pospolite, nie malownicze, codzienne, przynależne „szarym ludziom”, stało się na jego płótnach prawdziwe i szczere. Taka malarska wizja rzeczywistości znalazła uznanie w Monachium. (…) właśnie te sceny, wbrew wezwaniom krytyki polskiej, nieokraszone poezją, trywialne, jak prawdziwe małomiejskie życie i widoki”, wzbudzały podziw europejskich odbiorców sztuki, którzy potrafili docenić harmonię kolorystyczną, realizm i autentyzm w oddaniu rzeczywistości."
E. Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski, Suwałki 2017, s. 39–43.

Alfred Wierusz-Kowalski Obok J. Brandta i W. Czachórskiego najpopularniejszy z polskich malarzy na stałe przebywających i działających w Monachium. Naukę rozpoczął w 1868 r. w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem R. Hadziewicza, A. Kamińskiego i W. Gersona, a następnie w akademii w Dreźnie, Pradze oraz Monachium. W 1874 r. przeniósł się do pracowni J. Brandta. W 1890 r. otrzymał tytuł honorowego członka Akademii Monachijskiej. Regularnie odwiedzał rodzinne strony. Prace swoje wystawiał w Glasspalast, gdzie zdobył w 1892 r. medal pierwszej klasy. Brał udział w wystawach w Berlinie, Wiedniu, TZSP w Warszawie, w TPSP w Krakowie oraz w Salonie Aleksandra Krywulta. Obrazy artysty znajdują się m.in. w Nowej Pinakotece w Monachium, w muzeach w Dreźnie, Królewcu, Antwerpii, Berlinie i Stanach Zjednoczonych. Twórczość malarza zdominowana była przez sceny rodzajowe z życia polskiej wsi, dworków polskich oraz małych miasteczek. Do ulubionych tematów należały wyjazdy na polowanie, sanny, konne orszaki weselne i zimowe pejzaże z motywem wilków napadających na podróżujących saniami ludzi.

Czytaj więcej