Malarz, reprezentant realistycznego nurtu malarstwa XIX/XX w., pedagog, profesor warszawskiej Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Edukację artystyczną rozpoczął w Warszawskiej Szkole Rysunkowej, następnie w latach 1906–11 w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, spadkobiercy narodowej tradycji dawnej Klasy Rysunkowej, jako jeden z najwybitniejszych uczniów Konrada Krzyżanowskiego. W 1913 roku udaje się jako stypendysta Warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych do Paryża, a w 1914 do Petersburga. Do Warszawy już na stałe wraca po 1918 r. W roku 1921 Władysław Skoczylas powołuje go na stanowisko profesora Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie. Równocześnie w latach 1927–29 prowadzi rysunek wieczorny w pracowni Miłosza Kotarbińskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.