olej, płótno naklejone na tekturę 31,5 × 45,5 cm
niesygnowany
na odwrocie nalepka z wystawy monograficznej TPSP z tytułem pracy i numerem 2084/42, nalepka z wystawy monograficznej Ferdynanda Ruszczyca w Muzeum Narodowym w Krakowie (II–IV 2002), Muzeum Okręgowym w Toruniu (IV–VI 2002), Muzeum Narodowym w Warszawie (VII–IX 2002), i LDM w Wilnie (X–XII 2002) oraz nalepka z Muzeum Narodowego w Warszawie z nr 376/02/6
Wystawiany:
1937 Wilno, „Ferdynand Ruszczyc 1870–1936”, pierwsza wystawa pośmiertna
1937 Warszawa, TZSP, j.w.
1937/38 Kraków, TPSP, j.w.
2002 Muzeum Narodowe w Krakowie, Ferdynand Ruszczyc 1870-1936, luty – kwiecień
2002 Muzeum Okręgowym w Toruniu, j.w., kwiecień – czerwiec
2002 Muzeum Narodowym w Warszawie, j.w., lipiec – wrzesień
2002 LDM w Wilnie, październik – grudzień
Ferdynand Ruszczyc Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu pod kierunkiem I. Szyszkina i A. Kuindżiego. W r. 1898 odbył wielką podróż po Europie, odwiedzając Niemcy, Francję, Belgię, Szwajcarię i Włochy. Już podczas studiów uczestniczył w Wystawach Wiosennych Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu; w latach 1899-1902 wystawiał wraz ze stowarzyszeniem "Mir Iskusstwa" w Petersburgu i Moskwie. Od 1899 r. prezentował swą twórczość w TZSP w Warszawie. W 1900 r. został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W roku 1903 współpracował przy organizowaniu Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w której, w latach 1904-07, piastował stanowisko profesora. Przez rok prowadził katedrę pejzażu w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1907 r.). Po powrocie na Wileńszczyznę w roku 1908, związał się na wiele lat (1919-32) z uniwersytetem wileńskim. Artysta malował pejzaże, często surowe, północne, o silnym ładunku symbolizmu, widoki miejskie, ale także sceny alegoryczne i fantastyczne.
Czytaj więcej