Dominującą grupę dzieł w twórczości Epsteina z l. 30. XX w. są sceny przedstawiające rybaków przy pracy. Wiadome jest, że w 1931 r. artysta przebywał w Bretanii, w miejscowości Concarneau oraz wypływał na przybrzeżną wyspę Belle-Ile-en-Mer, skąd przywoził liczne akwarele, inspirowane tym tematem. Motyw portów i rybackich wiosek obecny w dorobku malarza wskazuje na niesłabnące u artysty zainteresowanie człowiekiem w określonym środowisku i stanowi niejako kontynuację studiów, w których przyglądał się pastuchom na polach Owernii i przekupkom na targu w Saint-Jean-de-Luz. Znaczna ilość obrazów o tematyce portowej przysporzyła Epsteinowi przydomek „malarza portów rybackich”, zaś jego twórczość z tego czasu została zdefiniowana przez krytykę jako „błękitny okres”.
„W każdej ze swoich wypraw Epstein nie tylko potrafi odkryć istotę krajobrazu, ale też maluje ludzi, przedstawiając ich codzienność oraz relacje, wydobywając w ten sposób lokalny koloryt nie tylko miejsca, ale i społeczności.”
Henri Epstein, [seria: Mistrzowie Ecole de Paris], Warszawa 2015, s. 47.