olej, płótno, 70 x 100 cm, sygn. p.d.: I.Zygmuntowicz
Ignacy Zygmuntowicz Kunsztu malarskiego nauczył się sam, w 1911 zapisał się na studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, ale nie istnieją żadne dowody na to, że studiował. Jeśli tak mogło się zdarzyć to studiowałby do ok. 1917 i byłby prawdopodobnie studentem Wojciecha Kossaka. Przypuszczenia te krytycy tłumaczyli faktem, że na początku lat 20. Czesław Wasilewski przygotowywał tzw. podmalówki dla Kossaka. Mieszkał i tworzył w Warszawie, a jego twórczość nie była biernym kopiowaniem, miał swój własny styl, a jego prace potwierdzały twórczą indywidualność. W swoich obrazach nawiązywał do twórczości takich artystów jak m.in. Józef Brandt, Józef Chełmoński czy Alfred Wierusz-Kowalski. Wielokrotnie uczestniczył w krajowych wystawach malarstwa m.in. w Lublinie, Katowicach, Częstochowie, Gdyni i Poznaniu. Wielokrotnie wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Po 1930 zaczął swoje prace podpisywać nazwiskiem „Zygmuntowicz”. Prace Czesława Wasilewskiego znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, oraz muzeach regionalnych w Łańcucie, Łodzi i Lesznie a także w Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Łazienkach Królewskich.
Czytaj więcej
powrót
O nas
