Jan Grubiński Studiował malarstwo w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1896-1897 u J. Malczewskiego. Naukę kontynuował u R. Collina w Paryżu. Po powrocie z Francji na stałe osiadł w Warszawie. Był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych gdzie wielokrotnie wystawiał swoje prace. Malował głównie pejzaże techniką olejną lub pastelami. Od lat trzydziestych jego ulubionym tematem stał się zimowy pejzaż wiejski oraz las. Drzewa okryte grubą warstwą śniegu, skąpane w purpurze zachodzącego zimowego słońca tworzą niesamowity nastrój obrazu. Artysta potrafił znakomicie uchwycić chwilowość przedstawienia czym zdobył uznanie przedwojennych koneserów.