R ę k o j e ś ć otwarta, oprawa stalowa. Jelec prosty, krzyżowy, z krótkimi wąsami i ramionami zakończonymi buławkami. Pochylona do przodu głowica w formie schematycznej głowy orlej widzianej z profilu. Trzon rękojeści wykonany z dwóch okładzin drewnianych, przynitowanych do trzpienia czterema poprzecznymi nitami. Okładziny rżnięte w szewrony, obwiedzione listwą stalową. G ł o w n i a stalowa, o znacznej krzywiźnie, obustronnie profilowana w dwie bruzdy, od nasady niemal do sztychu. Długie obosieczne pióro z zaznaczonym młotkiem pióra, sztych w linii grzbietu. Grzbiet płaski, na wysokości zastawy wklęsły. Na zewnętrznym płazie na wysokości zastawy znaki miecznicze. P o c h w a z łubek drewnianych, obszyta czarną skórą. Okucia stalowe. Dwie ryfki z ozdobnie wyciętymi pierścieniami i ruchomymi koluszkami na grzbiecie. Trzewik bez ostrogi, mocowany na płaszczu pochwy dwoma nitami. Oprawa głowni i pochwa późniejsza, co było, podyktowane modą, bardzo często praktykowane.