Leon Wyczółkowski (1852 Huta Miastkowska k. Kielc - 1936 Warszawa)

Widok na Kraków

akwarela, papier, 26 × 37,5 cm w świetle passe-partout
sygn. p. d.: Leon Wyczółkowski

Posada profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie związała Wyczółkowskiego z Krakowem, gdzie spędził 34 lata swojego życia. Zabytkowa architektura grodu Kraka stała się niewyczerpanym tematem studiów i eksperymentów malarskich artysty, z których część powstała w technice akwareli. Technika ta umożliwiała malarzowi oddanie subtelnych przejść barwnych, w których wzorem impresjonistów, starał się uwiecznić nastrojowość wynikającą ze zmienności por dnia i roku. Trafną charakterystykę tych prac ujął Tadeusz Dobrowolski pisząc: „Wyczółkowski, poświęcił te studia zabytkom historycznym, w których swoiste życie, charakter stylowy, pochyłe ze starości mury, malownicze dachy i bogate sylwety stawały się przedmiotem szczególnej troski artysty w dążeniu do realistycznej prawdy i lirycznego nastroju” (cyt. za E. Sekuła-Tauer, Od pomysłu do dzieła. Leon Wyczółkowski, Bydgoszcz 2015, s. 83). Kluczowym monumentem i punktem odniesienia dla panoram miasta okazał się Zamek Królewski na Wawelu, zarówno jako dominanta w krajobrazie, jak i punkt widokowy, z którego rozciągały się widoki odmalowane ręką artysty.

Leon Wyczółkowski

W latach 1869–1875 uczęszczał do Szkoły Rysunku i Malarstwa w Warszawie, gdzie uczył się pod kierunkiem W. Gersona. Następnie, po krótkim pobycie w akademii monachijskiej, podjął studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni J. Matejki. Po skończeniu nauki, w roku 1880, zamieszkał we Lwowie, by w roku następnym przenieść się do Warszawy, gdzie prowadził prywatną szkołę malarstwa. Podróżował po Podolu i Ukrainie, zaś w roku 1889 przebywał w Paryżu. W latach 1895–1929 mieszkał w Krakowie, piastując stanowisko profesora w tamtejszej SSP. Od roku 1934 prowadził z kolei katedrę grafiki w ASP w Warszawie. Uczestniczył w wielu wystawach tak w kraju, jak i za granicą. Prezentował swoje prace m.in. w Paryżu, Berlinie, Monachium, Florencji i Nowym Jorku. Początkowo tworzył w technice olejnej, jednak około 1900 r. zaczął sięgać po pastel, akwarelę i tusz; w tym czasie zainteresował się również grafiką. Podejmował tematykę historyczną i rodzajową, malował portrety oraz sceny salonowe. Szczególne też miejsce w twórczości artysty zajmował pejzaż, malowany zwłaszcza na Polesiu, Ukrainie oraz w Tatrach. Twórczość Wyczółkowskiego znamionuje realizm oraz wrażliwość na zagadnienia światła i koloru.

Czytaj więcej