olej na metalu (znaku drogowym), średnica 60 cm
sygnowany na odwrocie: PIN XIT |PORTRET TRUMIENNY |A.D. 1998
Jeszcze w trakcie nauki w katowickim Liceum Technik Plastycznych Sobockiego
zafascynowała sztuka Rembrandta, głównie jego autoportrety, które wówczas wielokrotnie kopiował. Wyraźne odniesienia do tradycji to widoczne są w całej twórczości tego artysty. Chętnie odwoływał się on do źródeł portretu sarmackiego z epoki baroku i polskich portretów trumiennych z XVII wieku.
W swojej twórczości Sobocki najczęściej wypowiada się na temat spraw, które
osobiście go dotykają. Sztuka jest dla niego wyrazem stosunku do rzeczywistości,
a najbardziej bezpośrednio przekazuje go za pomocą autoportretu, jakby chciał w ten sposób zmierzyć świat samym sobą.
„Oto ja, który mogę być tobą” – powiedział artysta o swoich autoportretach.
Są one szczególnego rodzaju komentarzem do rzeczywistości, czasami zaprawionym
humorem, innym razem groteską i moralizatorstwem. Najbardziej
znane jego cykle z tego gatunku pochodzą z lat 70.: malarski zatytułowany
Portrety trumienne (1974–76) i litograficzny Biografia (oba z lat 1974–77).
W cyklu Portrety trumienne artysta umieszczał swój wizerunek na różnego
typu blachach i tablicach metalowych, znalezionych znakach drogowych,
czy starych miednicach.
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.