Olga Boznańska W latach 1883 ? 86 kształciła się pod kierunkiem K. Pochwalskiego i J. Siedleckiego. Studiowała w Monachium u J. Brandta i A. Wierusza Kowalskiego. Wystawiała w Krakowie, Warszawie, Lwowie, Monachium, Wiedniu i Londynie zdobywając liczne nagrody i medale. W 1895 r. w berlińskim piśmie Bazar zaliczono Boznańską do dwunastu najlepszych malarek Europy. Jesienią 1898 r. przeniosła się na stałe do Paryża, gdzie aktywnie uczestniczyła w życiu artystycznym, a jej prace trafiły do kolekcji państwowych i wielu, prywatnych. Od 1899 r. posiadała własną pracownię. W 1912 r. została odznaczona Francuską Legią Honorową, orderem Polonia Restituta w 1938 r., a w 1939 r. Grand Prix na Wystawie Expo w Paryżu. Główną domeną jej malarstwa była sztuka portretowa. Wirtuozersko operowała światłem i zgaszoną paleta barwną, koncentrując się na pogłębianiu analizy psychologicznej i charakterologicznej modela. Obok portretów wspaniałym świadectwem jej malarskich umiejętności są motywy paryskie, martwe natury i kompozycje kwiatowe. Zamiłowanie do tonów srebrzystych, szarych i chłodnych, stało się znamienne dla całej jej twórczości. Charakterystyczna jest również dynamiczna szkicowość form, miękkość konturu i migotliwość barw.