R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec tarczowy, czterokabłąkowy. Tarcza od strony grzbietu lekko zawinięta ku głowni, od strony siecznej zwężająca się, łukowato zagięta ku górze – tworzy kabłąk główny, połączony zaczepem z trzpieniem. Trzy kabłąki boczne biegną łukowato wygięte od zewnętrznej strony tarczy i łączą się z kabłąkiemgłównym w jego górnej części. Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie karbowany, obciągnięty skórą
i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Trzon dołem umocowany w gnieździe tarczy, górą krótkim kapturkiem zanitowanym trzpieniem głowni. Na wewnętrznej stronie głównego kabłaka punce: litera F w owalu (de Fagolle et Franatte), litera B w okręgu (G. Bisch) oraz numer 41 w prostokącie. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o przekroju klinowym. Szlifowana w dwie szerokie i głębokie bruzdy na całej długości płazów. Bardzo
krótkie, obosieczne pióro z mocno zaznaczoną ością. Sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu, pod nasadą, punca: litera F w owalu i litera S zwieńczona gwiazdką w owalu (Schütz). Na progu napis: Mre Impale „de Chat” Janvier 1863 = Dragon Mle 1854. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwiema ryfkami z ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka z kołnierzem mocowana w płaszczu pochwy nitami na bokach. Pochwa zakończona masywną, symetryczną ostrogą.