Aukcja Prac na Papierze: Sztuka dawna / 9 lutego 2019

6. Stanisław Ignacy Witkiewicz | Portret pianisty Goreckiego, 2 poł. V 1933 r.

Strona głównaAukcje archiwalneAukcja Prac na Papierze: Sztuka dawnaPortret pianisty Goreckiego, 2 poł. V 1933 r.
powrót
6
Portret pianisty Goreckiego, 2 poł. V 1933 r.

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885 Warszawa - 1939 Jeziory na Polesiu)

Portret pianisty Goreckiego, 2 poł. V 1933 r.

pastel, papier brązowy, 63,1 × 46,7 cm w świetle oprawy
sygn. u dołu po prawej: Witkacy/1933 V NP./ NII/ (T.C)
u góry po lewej: Mam ochotę na tę twarz/ taką, taką że aż aż!

Pochodzenie:
– dar artysty dla Marii i Stefana Szumanów
– dar dla rodziny Jana Józefa Szczepańskiego, po 1945 – od 1980 r. kolekcja prywatna, Polska
Opisywany:
– Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885–1939. Katalog dzieł malarskich, oprac. Irena Jakimowicz przy współpracy Anny Żakiewicz, Warszawa 1990, poz. I 1761.
Obraz posiada ekspertyzę dr Anny Żakiewicz

Witkacy w 1925 r. porzucił malarstwo olejne i założył jednoosobową Firmę Portretową, której „(…) Regulamin zakładał pięć podstawowych typów portretów wykonywanych pastelami według z góry ustalonych konwencji i oznaczonych literami alfabetu A, B, C, D i E. Każdy typ miał swoją cenę z wyjątkiem typu C, który był zarezerwowany dla przyjaciół i określał wizerunki powstające w czasie spotkań towarzyskich połączonych na ogół z konsumpcją alkoholu i używaniem narkotyków. Zgodnie z Regulaminem, typ C zakładał „subiektywną charakterystykę modelu" oraz „spotęgowania karykaturalne, tak formalne jak i psychologiczne", co w praktyce oznaczało dość swobodne potraktowanie, które dość często prowadziło do deformacji. Jednak portret pianisty Góreckiego zawiera też oznaczenia, które informują o abstynencji zarówno nikotynowej („NP." = „nie palił"), jak i alkoholowej („Nlr = „nie pił"), a więc był on wykonany bez większych zniekształceń widzenia, które mogły ewentualnie spowodować napoje wyskokowe. Jednak nietypowe ujęcie modela, częściowo przysłoniętego nieregularną formą o kształcie nawiązującym do szczytu górskiego oraz swobodny sposób rysowania świadczą o nieformalnych okolicznościach powstania wizerunku. Żartobliwy, rymowany napis umieszczony przez Witkacego na portrecie dodatkowo wskazuje, że artysta wykonał go z przyjemnością i sympatią dla modela, co podnosi atrakcyjność tej pracy. Wizerunek powstał w Krakowie (…) gdzie Witkacy przebywał w okresie od 14 maja do 1 czerwca 1933 r. i z jego listów wysyłanych wówczas do żony wiemy, że wykonał tam szereg portretów, głównie na zamówienie, w ramach działalności Firmy, ale też rewanżował się Szumanom za gościnę portretując gospodarzy oraz bliskie im osoby.(…) Gorecki należał do bliskiego kręgu Marii i Stefana Szumanów, z którymi artysta się przyjaźnił (…).”
Cytowane fragmenty pochodzą z ekspertyzy p. Anny Żakiewicz

Stanisław Ignacy Witkiewicz
Syn Stanisława - malarza, krytyka i pisarza. Pseudonim artystyczny - Witkacy. Znany również ze swoich dokonań na polu literatury i dramatu. Wychowanek carskiego Korpusu Paziów w Petersburgu. Oficer gwardii carskiej w I wojnie światowej. W 1914 roku odbył długą podróż, ekspedycję naukową do Australii wraz z Bronisławem Malinowskim. Wychowany w aurze modernizmu w Krakowie i Zakopanem. Teoretyk sztuki, formista, współpracownik "Zwrotnicy", twórca teorii "Czystej Formy" - "....wartość dzieła sztuki nie zależy od uczuć życiowych w nim zawartych ani od doskonałości odtworzenia przedmiotów, a jedynie polega na jednolitości konstrukcji czystych elementów formalnych" Uważał, że twórczość artystyczna jest sposobem wyrażenia "Uczucia metafizycznego". Do połowy lat 20. tworzy malarskie fantazje, które dziś można określić jako pośrednie między modernizmem a surrealizmem. Od tego też czasu uprawia głównie twórczość literacką, która przyniosła mu z czasem światową sławę.
Tworzył prace malarskie w pracowni portretowej, gdzie obowiązywał cennik i wzory do zamówienia kolejnych "odejść" od realizmu portretowanej osoby na rzecz jej artystycznej wizji ekspresjonistycznej. Twórczość portretowa Witkacego była przez długi czas odbierana jako ekstrawagancja artystyczna i osobliwość. Weryfikację i potwierdzenie geniuszu artysty przyniosły następne lata. W 1983 roku wielki sukces w Paryżu miała jego wystawa w Centre Georges Pompidou. Artysta zginął tragicznie w 1939 roku. Popełnił samobójstwo w obliczu sowieckiego najazdu na Polskę, który potraktował jako koniec cywilizacji.
Czytaj więcej
Cena wylicytowana
95 000 zł
Zapytaj o obiekt
Chętnie odpowiemy na każde pytanie!
+48 58 550 16 05
Treści zawarte w niniejszej witrynie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego.

Sopocki Dom Aukcyjny Sp. z o.o.

ul. Boh. Monte Cassino 43

81-768 Sopot

 

58 550 16 05

Licytuj on-line
dzięki naszej aplikacji!
Google PlayGoogle Playzobacz więcej
Newsletter
Dołącz do newslettera i bądź na bieżąco!
Zapisz się