Aukcja Prac na papierze (Sztuka dawna) / 12 października 2019

2. Stanisław Ignacy Witkiewicz | Portret Zofii Małeckiej, V 1927 r.

Strona głównaAukcje archiwalneAukcja Prac na papierze (Sztuka dawna)Portret Zofii Małeckiej, V 1927 r.
powrót
2
Portret Zofii Małeckiej, V 1927 r.

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885 Warszawa - 1939 Jeziory na Polesiu)

Portret Zofii Małeckiej, V 1927 r.

pastel, papier brązowy, 60,5 × 46 cm w świetle passe-partout
sygn. l. d.: T.A/Ignacy Witkiewicz/1927 V/NP. ” = P = NP. = NP. 1/2/2.3

Pochodzenie:
– Polska, kolekcja prywatna
– kolekcja Ewy i Wojciecha Fibaków
– Z. M. Legutko, E.Brunswick, New Jersey, 1982

Wystawiany:
– „Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków”, Muzeum Narodowe w Warszawie: 23 maja – 9 sierpnia 1992;
– „Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków”, Muzeum Narodowe w Poznaniu: 22 sierpnia – 25 października 1992 r.

Reprodukowany:
– „Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków”, WAiF – Auriga, Warszawa 1992, il. str. 173
– „Polish Paintings and Prints Catalogue number two”, Z. Michal Legutko, The Lipert Studio, N.Jersey (10 XI 1982), s.15, poz. 54

Opisany:
– Irena Jakimowicz, „Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885–1939”, MN Warszawa 1990 r., I 704, s. 93

Zofia z Małeckich, primo voto Bagniewska, secundo voto Rajchmanowa, tertio voto Kowalska urodziła się 8 października 1904 r. w Warszawie i była córką Antoniego i Zofii Małeckiej z d. Jaczewskiej. „… jako nastolatka, była wysoką, smukłą, giętką jak trzcina, poruszała się zgrabnie i posuwisto biodrami naprzód. Wyróżniała się powabem, wdziękiem, melodyjnym głosem i różnorodnie kokietującym uśmiechem. Spod lekko przymkniętych, ciemno-piwnych oczu jasno-niebieskich białkach sypała blaskami w migotliwych spojrzeniach. Podobała się wszystkim i była bardzo lubianą.” (maszynopis gen. W. Kowalskiego pt.: „ Materiały do życiorysu lub opowieści o sylwetce śp. Zofii Kowalskiej…”, Instytut J. Piłsudskiego w Nowym Yorku.). Małecka prowadziła bujne życie towarzyskie, obracała się w kręgu wysokich dygnitarzy, literatów - Skamandryci, w szczególności Jan Lechoń – ludzi nauki oraz artystów. Prowadziła majątek ziemski w Ławnie, następnie zamieszkała w Warszawie, a po wojnie w Stanach Zjednoczonych. Wiele podróżowała po Europie i Bliskim Wschodzie. Chętnie pojawiała się w Zakopanym. Tam poznała Witkacego, który kilkakrotnie wykonał portret Małeckiej – trzy powstały w maju 1927 roku, w tym oferowany na aukcji pastel w typie „A” oraz następne w październiku tego samego roku i w maju 1928 roku, kładąc ekspresję w dużych, o migdałowym wykroju oczach modelki.

Tekst powstał w oparciu o materiały udostępnione przez p. Andrzeja Lemieszka na stronie witkacologia.eu [dostęp: 26.09.2019]

Stanisław Ignacy Witkiewicz
Syn Stanisława - malarza, krytyka i pisarza. Pseudonim artystyczny - Witkacy. Znany również ze swoich dokonań na polu literatury i dramatu. Wychowanek carskiego Korpusu Paziów w Petersburgu. Oficer gwardii carskiej w I wojnie światowej. W 1914 roku odbył długą podróż, ekspedycję naukową do Australii wraz z Bronisławem Malinowskim. Wychowany w aurze modernizmu w Krakowie i Zakopanem. Teoretyk sztuki, formista, współpracownik "Zwrotnicy", twórca teorii "Czystej Formy" - "....wartość dzieła sztuki nie zależy od uczuć życiowych w nim zawartych ani od doskonałości odtworzenia przedmiotów, a jedynie polega na jednolitości konstrukcji czystych elementów formalnych" Uważał, że twórczość artystyczna jest sposobem wyrażenia "Uczucia metafizycznego". Do połowy lat 20. tworzy malarskie fantazje, które dziś można określić jako pośrednie między modernizmem a surrealizmem. Od tego też czasu uprawia głównie twórczość literacką, która przyniosła mu z czasem światową sławę.
Tworzył prace malarskie w pracowni portretowej, gdzie obowiązywał cennik i wzory do zamówienia kolejnych "odejść" od realizmu portretowanej osoby na rzecz jej artystycznej wizji ekspresjonistycznej. Twórczość portretowa Witkacego była przez długi czas odbierana jako ekstrawagancja artystyczna i osobliwość. Weryfikację i potwierdzenie geniuszu artysty przyniosły następne lata. W 1983 roku wielki sukces w Paryżu miała jego wystawa w Centre Georges Pompidou. Artysta zginął tragicznie w 1939 roku. Popełnił samobójstwo w obliczu sowieckiego najazdu na Polskę, który potraktował jako koniec cywilizacji.
Czytaj więcej
Cena wylicytowana
115 000 zł
Zapytaj o obiekt
Chętnie odpowiemy na każde pytanie!
+48 58 550 16 05
Treści zawarte w niniejszej witrynie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego.

Sopocki Dom Aukcyjny Sp. z o.o.

ul. Boh. Monte Cassino 43

81-768 Sopot

 

58 550 16 05

Licytuj on-line
dzięki naszej aplikacji!
Google PlayGoogle Playzobacz więcej
Newsletter
Dołącz do newslettera i bądź na bieżąco!
Zapisz się