R ę k o j e ś ć zamknięta, z żelaznym jelcem tarczowo-kabłąkowym. Owalna i wklęsła na brzegach tarcza zwęża się znacznie ku głowicy, tworząc kabłąk z owalnym otworem do wiązania temblaka. Na nasadzie głowni, tuż pod jelcem, mosiężna, owalna i ząbkowana na brzegach podkładka, dopasowana do wlotu pochwy, stanowiąca jednocześnie amortyzator przed pęknięciem trzpienia. Trzon rękojeści drewniany, w połowie szerokości przykuty żelaznym kapturkiem z mocno wyobloną głowicą i dopasowanymi szczelnie policzkami. Dołem, przy jelcu, kapturek mocowany w płytkim pierścieniu o stożkowym kształcie, węższym na trzonie i szerszym przy tarczy jelca. Od strony wewnętrznej, pod nakrętką poprzecznej śruby, mocowana sprężynująca listewka, przewlekana przez otwór tarczy jelca, zakończona zębem, mocująca szablę bardzo dokładnie w otworze zatrzasku w pochwie. Trzon rękojeści, od głowicy do dolnego pierścienia, żłobiony w kratkę. Kapturek mocowany wkrętem do trzpienia głowni. Na wklęsłej tarczy jelca, przechodzącej we wklęsły brzegami kabłąk, siedem niezidentyfikowanych znaków. G ł o w n i a ze stali polerowanej, z jedną bruzdą na obu płazach, z nieokreślonym piórem i sztychem w linii grzbietu. Krzywizna głowni nieznaczna, przypominająca głownie pałaszy. Od strony wewnętrznej, tuż pod nasadą, numer 69H334. Głownia przystosowana zapewne do kłucia i do zadawania ciosów zamachowych. P o c h w a żelazna, z mocnym kołnierzem i zamocowanymi na wlocie mosiężnymi prowadniczkami. Od strony wewnętrznej sprężynujący zatrzask. Kołnierz mocowany do płaszcza pochwy śrubą po zewnętrznej stronie. Poniżej ryfka o półokrągłym profilu, z otworem na ruchome koluszko. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą z tym samym oznakowaniem na zewnętrznej stronie, co na głowni.