R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, krzyżowy, trójkabłąkowy, z wąsami. Tylne ramię jelca przygięte ku dołowi, zakończone wydatną łezką. Przednie, dwukrotnie łukowato zagięte ku górze, tworzy kabłąk główny połączony z trzpieniem głowni. Dwa kabłąki boczne biegną łukiem po obu stronach zewnętrznego wąsa i łączą się w górnej części z kabłąkiem głównym. Jelec, kabłąk główny i kabłąki boczne w przekroju owalne. Trzon drewniany opleciony sznurkiem i owinięty czarną skórą. Uchwyt połączony z trzpieniem jednym, masywnym nitem z mosiężnymi główkami w kształcie oliwki. Głowica pochylona do przodu, nakryta długim kapturkiem, sięgającym dołem jelca, z płaskim u góry denkiem i podkładką w kształcie migdała do zakuwania trzpienia głowni. Na zewnętrznej stronie kabłąka głównego bite punce: dwukropek i litera B w kółku (J. G. Bick kontroler I kl. 1809-1824), litera M zwieńczona gwiazdką w kółku (Claude Marion inspektor 1808-1811), numerator wojskowy 34. Na jelcu, przy wgłębieniu na trzon, bita sygnatura: monogram wiązany JB w owalu (Joseph Amboise Bisch kontroler 1804-1809, 1817-1925). G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie, obustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę, wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Szlif bruzdy sięga krótkiego, obosiecznego pióra. Sztych w linii grzbietu. Na zewnętrznej stronie, pod nasadą, bite punce odbiorcze: litery A, G, П, Л, M i Э. Na grzbiecie trawiony napis cyrylicą: Zlotoust maj 1828 rok. Opisywana głownia, ze względu na rok 1828, mogła być użyta w powstaniu listopadowym. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwoma ryfkami, składającymi się z pierścienia z ogniwkiem i ruchomego koluszka. Szyjka z wyprofilowanymi gniazdami na wąsy, mocowana do płaszcza pochwy śrubą od strony grzbietowej. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą. Płaszcz pochwy na brzuścu uszkodzony.

W zbiorach Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu znajduje się szabla z 1828 r. o identycznych cechach odbiorczych na głowni fabryki w Złatoustu.