R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, trójkabłąkowy. Tylne ramię jelca, w przekroju czworoboczne, zwinięte w wolutę ku głowni. Przednie łukowato wygięte tworzy kabłąk główny połączony z kapturkiem zamkiem zaczepowym. Dwa boczne, mocno wygięte w przekroju owalne, zbiegają się przy głowicy z kabłąkiem głównym. Trzon rękojeści drewniany, poziomo żłobiony, obciągnięty czarną skórą jelca. Dołem mocowany sztyftem w otworze tylnego ramienia jelca. Górą ozdobną nakrętką mocującą rękojeść na trzpieniu głowni. Na kapturku na wysokości głowicy nałożona aplikacja w postaci orła w koronie na tarczy amazonek. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o dużej krzywiźnie. Profilowana obustronnie z wysokim progiem i szeroką bruzdą przygrzbietową. Długie, obosieczne pióro z ością, sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu bita sygnatura: dwugłowy orzeł, pod nim napis cyrylicą: prawdopodobnie „Szaf”. P o c h w a stalowa, polerowana ze śladami niklowania. Dwie ryfki z ruchomymi koluszkami na grzbiecie, kanelowana szyjka mocowana w płaszczu pochwy śrubką po stronie siecznej. Asymetryczna ostroga wydaje się być wtórna, z napisem „SOLINGEN”. Powierzchnia płaszcza z dużą korozją bez wgnieceń.