R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa z białego metalu. Jelec prosty, krzyżowo-kabłąkowy, w przekroju prostokątny, z wąsami. Tylne ramię jelca zakończone spłaszczonym walcem, przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy kabłąk połączony z trzpieniem głowni. Górna partia kabłąka żłobiona, ze szczeliną na temblak. Trzon rękojeści drewniany, z siedemnastoma poprzecznymi karbami, owinięty czarna skórą i opleciony dwoma podwójnie skręconymi drutami. Długi kapturek dołem mocowany w tylnym ramieniu jelca, górą nitowany trzpieniem głowni i nakryty żłobioną nakładką w kształcie migdała. Kapturek w górnej części żłobiony. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie, bustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę. Pióro krótkie, obosieczne. Sztych w linii grzbietu. Przy nasadzie oraz na długości zastawy płazy i grzbiet szmelcowane, dekoracja trawiona w postaci ukwieconych gałązek i panoplii. Wszystkie trawione ornamenty przedstawione na tle ogniowo-złoconym. P o c h w a z czarnej skóry, poszytej w środku wewnętrznej strony. Okucia: szyjka, ryfka, trzewik z ostrogą z białego metalu, żłobione na zewnętrznej stronie. Szyjka z wyprofilowanym gniazdem na wąsy, ogniwkiem i ruchomym koluszkiem po stronie grzbietowej stanowi górną ryfkę. Pochwa zakończona trzewikiem z ostrogą.