R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec prosty, krzyżowo-kabłąkowy, o przekroju prostokątnym, z wąsami w kształcie trapezoidalnym. Tylne ramię jelca zakończone otworem na temblak w kształcie migdała. Przednie ramię jelca, załamane pod kątem prostym, tworzy kabłąk, łukiem dochodzący do głowicy i połączony nakrętką z trzpieniem głowni. Trzon rękojeści, z drewna bukowego, w formie dwóch ukośnie karbowanych okładzin, przy jelcu uchwycony wąskim pierścieniem, z wycięciami na wąsy. Okładziny mocowane do trzpienia dwiema stalowymi śrubami o mosiężnych podkładkach i nakrętkach. Głowica pochylona do przodu, nakryta krótkim kapturkiem w kształcie owalnej czaszy, mocowanym nakrętką na trzpieniu głowni. Na spodzie tylnego ramienia jelca bity numer 740. Między jelcami a nasadą głowni skórzana podkładka. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o niewielkiej krzywiźnie, obustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę i przytylcową bruzdeczkę, tzw. szlif Montmorency. Szlif bruzdy, przy nasadzie półokrągły, sięga długiego, obosiecznego pióra z ością. Sztych asymetryczny przygrzbietowy. Na zewnętrznym płazie, pod nasadą, tłok wytwórni S.wz.34, na wewnętrznym H. LUDWIKÓW/KIELCE. Na grzbiecie głowni, przy nasadzie, punca odbiorcza K/2 w owalu oraz numer broni 8489. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwiema ryfkami, składającymi się z pierścienia z ogniwkiem i ruchomego koluszka od strony grzbietowej. Szyjka z dławikiem mocowana na wcisk do płaszcza pochwy. Na górnej ryfce powtórzony numer 740 po wewnętrznej stronie. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą z wybitym numerem 8489 na zewnętrznej stronie.