R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, z owalnie zakończonymi półwąsami. Tylne ramię jelca zwinięte w łezkę ku głowni. Przednie, zagięte w kształcie półstrzemienia, tworzy kabłąk. Trzon rękojeści bakelitowy, poprzecznie karbowany. Kapturek z policzkami, uchwycony u jelca pierścieniem, od góry mocowany nakrętką na trzpieniu głowni. W policzkach nit poprzeczny, dodatkowo mocujący trzon rękojeści. Na zewnętrznym krzyżu jelca wybita liczba 1920, na wewnętrznym A.R.7.35. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, sięgającą krótkiego, obosiecznego pióra z ością. Sztych symetryczny. Na płazie zewnętrznym, pod nasadą, bita sygnatura P.D./LÜNESCHLOS/SOLINGEN. Na grzbiecie, pod nasadą, litera gotycka zwieńczona koroną, rok 12, litera zwieńczona koroną. P o c h w a stalowa, polerowana, czerniona, z antabką po wewnętrznej i nieruchomym koluszkiem od strony grzbietowej. Gładka szyjka z dławikiem mocowana w płaszczu pochwy dwiema śrubami. Pochwa zakończona wydatną, asymetryczną ostrogą. Na wewnętrznej stronie, pod szyjką, numeratory wojskowe. Przy szabli temblak pruski. Stan zachowania zbliżony do magazynowego.

W okresie międzywojennym w szable tego wzoru uzbrojonych było wiele pułków kawalerii, m. in. 1 PU, 9 PU, 14 PU, 17 PU, 9 PSK oraz niektóre pułki artylerii lekkiej.