Wincenty Wodzinowski (1866 Igołomnia k. Miechowa - 1940 Kraków)

Portret Heleny Mond, 1937 r.

pastel, płyta, 100 × 70 cm
sygn. i dat. l. g.: W. Wodzinowski/1937
na odwrocie dwie pieczęcie składu magazyny przyborów malarskich
R.Aleksandrowicza w Krakowie na ul. Basztowej 11 w Krakowie.

Portret żony Bernarda Stanisława Monda (1887–1957) – generała brygady Wojska Polskiego, uczestnika walk o niepodległość Polski w wojnie polsko-ukraińskiej, polsko-bolszewickiej i w II wojnie światowej (podczas kampanii wrześniowej dowodził 6 Dywizją Piechoty, bronił „korytarza pszczyńskiego” na który nacierała niemiecka 5 Dywizja Pancerna). Helena Mond z domu Witowska prowadziła niezwykle otwarty dom będący również schronieniem dla potrzebujących. Gościła również wielu artystów i malarzy. W 1943 roku została aresztowana i rozstrzelana wskutek donosu w rodzinnej willi Zofiowce w Zakliczynie nad Dunajcem.

Wincenty Wodzinowski Początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej w Warszawie u W. Gersona, a w latach 1881-1889 studiował w SSP w Krakowie u I. Jabłońskiego, J. Matejki, F. Cynka i L. Löffera. Naukę kontynuował w latach 1889-1892 w Monachium u A. Wagnera. W 1892 r. powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem w Swoszowicach. Malował portrety, obrazy religijne i alegoryczne, ale najbardziej interesowała go tematyka etnograficzna. Postrzegał wieś jako źródło odnowy społeczeństwa zepsutego przez miasto i jego kulturę. Jako jeden z pierwszych jeździł do podkrakowskich Bronowic, gdzie malował barwne sceny z życia chłopów. Owocem tych plenerów była wystawa ?chłopomani? w krakowskim TPSP, gdzie wraz z innymi artystami zaprezentował swoje prace inspirowane wsią. Przez całe swoje życie artysta pozostał wierny owej fascynacji ludowością. Z niezwykłym upodobaniem i humorem ukazywał wiejskie obyczaje i zabawy, umiejętnie podkreślając barwą i duktem pędzla żywiołowy charakter przedstawienia.

Czytaj więcej