* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Władysław Hasior Malarz, scenograf, pedagog i przede wszystkim rzeźbiarz. Artysta studiował w latach 1952–58 w warszawskim ASP na Wydziale Rzeźby, pod kierunkiem Mariana Wnuka. W 1959 roku, po otrzymaniu stypendium francuskiego Ministerstwa Kultury, wjechał do Paryża, gdzie swoje rzeźbiarskie studia uzupełniał w pracowni francuskiego rzeźbiarza Ossipa Zadkine. W latach 1957–68 był nauczycielem w Szkole Kenara w Zakopanem. Pracował również jako scenograf we wrocławskim Teatrze Polskim w latach 1970–1971. Był członkiem artystycznego ugrupowania Phases. Hasior na artystycznej arenie międzynarodowej zasłynął jako twórca metaforycznych assamblaży. Swoje rzeźbiarskie kompozycje konstruował z przedmiotów gotowych, często znajdowanych na jarmarkach, odpustach. Nadając im wtedy nowe znaczenie, odgrywały one w jego pracach rolę znaków i symboli. Hasior był również autorem pomników. Związany był z Zakopanem, gdzie mieszkał i tworzył. Tam też mieściła się jego autorska galeria. Artysta uczestniczył w Biennale w Sao Paulo w 1965 i 1971 roku oraz w Biennale w Wenecji w 1970 roku. Poza tym swoje prace pokazywał również w Paryżu, Sztokholmie, Rzymie, Brukseli, Moskwie.
Czytaj więcej
powrót
O nas
