olej, płótno, 57,5 × 66 cm
sygn. monogramem wiązanym l. d.: WW
na krośnie nalepka z wystawy z opisem obrazu
i numerem 45677 oraz pieczęć magazynu przyborów malarskich
R. Aleksandrowicza w Krakowie
"Jedyną drogą jest dążenie do stworzenia harmonii. Podobnie jak muzyka jest harmonią tonów, tak malarstwo jest harmonią kolorów, które również nazywamy tonami. Każdy wybitny artysta ma swoje ulubione harmonie, stwarza swoją metodę. Ja osobiście przez całe życie miałem dwa największe umiłowania: muzykę i malarstwo. Malarstwo wyrosło samo. Malując staram się obraz skomponować muzycznie. Sama natura może być nawet nieciekawa, sam kolor także nie jest wszystkim – dopiero razem stwarzają harmonię."
Wojciech Weiss, wywiad radiowy, 1950, cyt. za: Rozkosz malowania. Wojciech Weiss 1875–1950, Kraków 2009, s. 2
"Jako pejzażysta Wojciech Weiss jest impresjonistą, lubującym się w najsłoneczniejszym oświetleniu, w rozedrganem upałem powietrzu. Kocha on sieć cieniów w sadach jesiennych, gdy na murawie szeregują się zielone i złote plamy jak mozaiki, jak perskie dywany."
Jerzy Centnerschwer, Z Zachęty, LXV Wystawa „Sztuki” krakowskiej, „Nasz Kurier”, 28.02.1920
"Krajobrazy Weissa owiane powietrzem napojonem światłem, ujmowane zgoła indywidualnie, a pojęte i oddane z całą szczerością i prostotą wczuwającego się w nie artysty. Słońce i światło w każdej porze roku i dnia, w naturze wyczuwa Weiss jak nikt u nas wcześniej”
M.Dąbrowski, Z wystawy w Pałacu Sztuki. XXIII Wystawa „Sztuki”, cyt. za R. Weiss, Akordy światła i koloru. Wojciech Weiss i Aneri, Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, 2009 r. s. 68
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. u L. Wyczółkowskiego, a także w Paryżu, Rzymie i Florencji. W 1896 r. udał się w podróż artystyczną po Europie. W 1907 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w 1913 r. otrzymał nominację na profesora zwyczajnego, zaś później trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Od 1899 r. był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", a 1909 r. jego prezesem. Weiss był jednym z największych twórców okresu Młodej Polski, a jego malarstwo odzwierciedla dekadencki nastrój epoki. Jest także zapowiedzią tendencji ekspresjonistycznych. Po 1905 r. twórczość Weissa skłaniała się w kierunku koloryzmu, przybierając formy szczególnej transformacji barwy w tzw. okresie białym (ok. 1904?1912), później nasyciła się intensywną kolorystyką. Wśród podejmowanych przez artystę tematów dominują akty, pejzaże oraz martwe natury. Malował m.in. widoki z okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 30-tych artysta regularnie przyjeżdżał na plenery nad Bałtyk. Prace olejne Weissa zadziwiają intensywnością kolorytu, gdzie plama barwna uzyskuje szczególne nasycenie i fakturalną gęstość. Akwarele natomiast zdumiewają przejrzystością i lekkością tonu, wykorzystującego białą płaszczyznę papieru.