olej, płótno, 66,5 × 81 cm
sygn. l. d.: WWeiss
Kraków był ukochanym miastem Weissa. To tutaj zamieszkał na stałe, to tutaj został powołany na stanowisko pierwszego rektora ASP w niepodległej Polsce (lata 1918–1919). To tutaj miał swoją pracownię na Akademii – z jej okien od strony ulicy Basztowej rozciągał się wspaniały widok na Barbakan i Bramę Floriańską. Ten motyw architektoniczny artysta wnikliwie studiował, powracał do niego m.in. w serii drzeworytów: Barbakan, Kraków – Barbakan z gołębiami (il.), Kraków - Barbakan zimą (por. R. Weiss, Wojciech Weiss. Twórczość graficzna, Kraków 2006, poz. 104, 105, 106).
Z prezentowanego malowidła emanuje subtelność tak charakterystyczna dla Weissa: „W jego obrazach wyczuwalne jest delikatne wzruszenie, jakie daje nam z jednej strony przeżycie natury, z drugiej zaś, świadomość umiejętności przekształcania własnych wrażeń w harmonijną strukturę malarską” (A. Ławniczakowa, Sylwetka artystyczna Wojciecha Weissa [wstęp do katalogu], Wojciech Weiss 1875–1950, wystawa monograficzna, MN Poznań 1977, s.2).
„Podobnie jak muzyka jest harmonią tonów, tak malarstwo jest harmonią kolorów, które również nazywamy tonami.”
Wojciech Weiss
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. u L. Wyczółkowskiego, a także w Paryżu, Rzymie i Florencji. W 1896 r. udał się w podróż artystyczną po Europie. W 1907 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w 1913 r. otrzymał nominację na profesora zwyczajnego, zaś później trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Od 1899 r. był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", a 1909 r. jego prezesem. Weiss był jednym z największych twórców okresu Młodej Polski, a jego malarstwo odzwierciedla dekadencki nastrój epoki. Jest także zapowiedzią tendencji ekspresjonistycznych. Po 1905 r. twórczość Weissa skłaniała się w kierunku koloryzmu, przybierając formy szczególnej transformacji barwy w tzw. okresie białym (ok. 1904?1912), później nasyciła się intensywną kolorystyką. Wśród podejmowanych przez artystę tematów dominują akty, pejzaże oraz martwe natury. Malował m.in. widoki z okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 30-tych artysta regularnie przyjeżdżał na plenery nad Bałtyk. Prace olejne Weissa zadziwiają intensywnością kolorytu, gdzie plama barwna uzyskuje szczególne nasycenie i fakturalną gęstość. Akwarele natomiast zdumiewają przejrzystością i lekkością tonu, wykorzystującego białą płaszczyznę papieru.